مرغ عشق (باجی) یا طوطی استرالیایی
مشخصات کلی :
طول عمر :
متوسط طول عمر آنها ۱۰ تا ۱۲ سال است ولی بدلیل اینکه نسبت به تومور حساس است ، تعداد کمی به سن پیری می رسند و بیشتر آنها ۵ تا ۷ سال زندگی میکند ( نوع انگلیسی طول عمر کوتاه تری دارد).
مرغ عشق قادر به تقلید کلمات هست. قدرت فراگیری سخن گفتن در مرغ عشق از بسیاری از طوطی سانان دیگر از جمله عروس هلندی قوی تر هست. برای آموزش دادن یک مرغ عشق به تقلید صداها و کلمات باید توجه داشت که اولا مرغ عشق جوجه باشد و دوما باید تنها باشد و در طول سن خود صدای مرغ عشق ماده نشنیده باشد.
مرغ عشق تا حدي قادر است صحبت كردن را بياموزد. بهترين زمان براي ياد دادن از حدود ۵-۶ هفتگي است. پرندهنر از نظر يادگيري بهتر از ماده ميباشد. براي ياد دادن بايد توجه كرد كه كلمه بدقت و بارها تكرار شود. با توجه به اينكهپرنده معني كلمه را نميفهمد بايد كلمه به يك شكل تكرار گردد.
نکته : اگر قصد دارید به پرنده خود حرف زدن یاد بدهید حتما باید یک پرنده انفرادی بخرید چون مرغ عشق در صورتی که بین هم نوعان خود باشد به سختی با خود شما انس گرفته و در این صورت تربیت آن نیز مشکل خواهد بود.
مرغ عشق پرندهای هوشمند (تا حدودی، به نسبت حجم مغز به جثه) و اجتماعی است و از بازی کردن خیلی لذت میبرد. مرغ عشق ماده علاقه زیادی به جویدن اجسامی مانند چوب دارد که این تمایل در نرها کمتر است (به حدی که یکی از موارد تشخیص جنس نر از ماده نیز بهشمار میرود). مرغ عشق علاقه زیادی به همبازی شدن با آدمی دارد و قادر به تقلید صدا و سوت زدن است . مرغ عشق خیلی زود اهلی شده و به خانه خو میگیرد. کمی دشوار ولی با مدتی کارکردن با مرغ عشق بالغ میتوان به آن یاد داد که روی انگشت بنشیند. البته هیچگاه نمیتوان یک مرغ عشق بالغ را به اندازهٔ یک مرغ عشق جوجه اهلی کرد و آموزش داد. اگر تصمیم گرفتید تا برای مرغ عشق خود جفت تهیه کنید، بهتر است که پرنده جدید را ابتدا در قفسهای مجزا ولی کنار هم نگه دارید تا به هم عادت کنند. مرغ عشقها پرندههایی شجاع هستند و از کنجکاوی نمیترسند، به قدری که اگر با پرنده دیگری که بزرگتر از خودشان است {مثلاً عروس هلندی} در یک مکان نگهداری شوند ممکن است به پرنده دیگر حمله کرده و او را زخمی کنند.
منابع : ویکیپدیا / کتاب درمان دارویی در پرندگان زینتی نوشته دکتر سید احمد فاطمی و دکتر سارا میرزایی / کتاب اصول نگهداری ، تربیت و تغذیه حیوانات خانگی نوشته دکتر شهرام جوادی ، دکتر بهزاد پورعباس و دکتر حمیدرضا احمدی آشتیانی